Фабрыка чалавечнасці

Фабрыка чалавечнасці - нейкае дзіўнае спалучэнне словаў.

Можам з вамі паразважаць над такім дыялогам?

Саша: Мне вельмі цяжка, я чалавек вельмі дрэнны, нікчэмны, нікому не патрэбны. У мяне нічога не атрымоўваецца, колькі моцы я не прыкладаю. 
Алекс: Паслухай! Я ведаю цябе даволі доўга. Ты цудоўны чалавек і вельмі каштоўны для мне!
Саша: Мне канешне прыемна. Алеж мне насраць, што ты там пра мяне думаеш. Я служу толькі свайму "вялікаму Іншаму" ("Большому Другому" по Лакану).  

Звычайна, калі мы штосьці павінны рабіць, ці кімсьці быць. І гэта нават не абмяркоўваецца. То можна задаць пытанне: А суддзі хто? - І вось гэты незразумелы "вялікі Іншы" і будзе тым суддзёй над намі і ўсімі нашымі дзеяннямі.

А хто суддзя твайго жыцця?

Бонус
- - - - - 
Словы: пра цеплыню, прыняцце, глыбіню і сэнс. 
Яны лётаюць вакол мяне, лётаюць і не даюць пакою. І даўно ўжо так.
І сёння з іх пачаў выбудоўвацца даволі дзіўны і новы праект. 
Спадзяюся хутка мы зможам прыадкрыць занавес.
А пакуль адзначым гэтую дату.