Вершык пра ўнутрашнія хвалі
Хвалі хвалююцца...
Людзі турбуюцца...
Жыцці спыняюцца...
Усё аднаўляецца...
Унутры штормы бушуюць
Яны звонку людзей катуюць
Праз нашыя дзеянні-словы
Вострыя воды топяць параходы
Быў страх
Разрываў унутры
Шукаў сябе выйсце
І стрэліў, глядзі!
І трапіў у таго
Хто праходзіў міма
Той боллю прачуўся
Віной абярнуўся
З пакутамі выйшаў
І ўжо шторм яго
Праз дзесяць хвілін
Пранзе іншае сэрца злом
І так тыя хвалі
Ліюцца праз край
Нідзе не сціхая
Сціраюць рай...